Lista tradycyjnych wyrobów regionalnych ciągle się powiększa. Z przyjemnością informujemy, że województwo śląskie zajmuje drugie miejsce w kraju pod względem ilości zarejestrowanych produktów. Na pierwszym miejscu znajduje się województwo pomorskie. Ogółem zarejestrowanych jest 958 polskich wyrobów.
Unia Europejska kładzie duży nacisk na ochronę, promocję i wytwarzanie żywności wysokiej jakości, w tym również pochodzącej z określonych rejonów oraz wytworzonej tradycyjnymi metodami. Ten system ochrony i promocji przyczynia się do zrównoważenia rozwoju obszarów wiejskich, tworzenia pozarolniczych źródeł utrzymania i zwiększenia dochodów producentów rolnych. Poprzez produkowanie wyrobów regionalnych chroni się dziedzictwo kulturowe wsi i przyczynia do atrakcyjności danego obszaru,rozwoju turystyki i agroturystyki.
Na liście śląskich wyrobów piekarskich i ciastkarskich regionalnych i tradycyjnych znajdują się m.in.: chleb jurajski mieszany jasny, pierniki żywieckie, strudel jabłkowy z Podbeskidzia, cieszyński szodon z wina, chleb tatarczuch, żareckie obwarzanki odpustowe, chleb cebulowy z Tarnowskich Gór, brutfaniok/krupiczniok, chleb zwykły sławkowski, drobne ciasteczka cieszyńskie, śląski piernik tradycyjny, dołki – racuchy drożdżowe, koszyki/koszyczki, szpajza cytrynowa (krem cytrynowy), kołocz weselny śląski, krepliki/kreple, murzin wielkanocny, śląskie oblaty, śląski chrustek/chrust/faworki, cieszyński chlebiczek owocowy wielkanocny.
Pełną listę wyrobów tradycyjnych i regionalnych śląskich oraz z całej Polski można znaleźć na stronie www.minrol.gov.pl. Tam też znajduje się wykaz przepisów niezbędnych do uzyskania wiedzy o wymaganiach stawianych producentom chcącym zarejestrować swój produkt.
Zgodnie z ustawą o rejestracji i ochronie nazw i oznaczeń produktów rolnych i środków spożywczych oraz o produktach tradycyjnych (Dz. U. 2005 Nr 10, poz. 68) to Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi jest odpowiedzialne za przyjmowanie, ocenę i przekazywanie wniosków o rejestrację nazw pochodzenia, oznaczeń geograficznych oraz gwarantowanych tradycyjnych specjalności do Komisji Europejskiej.
Ponadto ustawa ta reguluje następujące kwestie:
- zasady i tryb oceny wniosków o rejestrację nazw pochodzenia, oznaczeń geograficznych i gwarantowanych tradycyjnych specjalności,
- warunki tymczasowej ochrony nazw produktów rolnych i środków spożywczych na gruncie krajowym przed rejestracją na szczeblu UE,
- zasady oraz tryb kontroli produktów rolnych i środków spożywczych posiadających chronioną nazwę pochodzenia, chronione oznaczenie geograficzne albo gwarantowaną tradycyjną specjalność,
- warunki prowadzenia listy produktów tradycyjnych,
- sankcje karne dla podrabiających produkty, których nazwy są chronione.
