Podróż po smakach świata – przystanek Mongolia | Mistrz Branży - interaktywny portal dla piekarzy, cukierników, lodziarzy.

Z Irkucka w Rosji ruszyliśmy do Mongolii. Po trzech dniach dotarliśmy naszym leciwym VW do stolicy kraju – Ułan Bator. Już wtedy zastanawiałem się, jakimi smakami zaskoczy nas Mongolia. O tej kuchni wiedzieliśmy tylko tyle, że królują w niej mięso i mleko. Na miejscu okazało się, że azjatycki kraj ma dużo więcej do zaoferowania.

Tradycyjna kuchnia mongolska bazuje głównie na jednym składniku – mięsie. Nie ukrywam, że bardzo mnie to ucieszyło, zwłaszcza po wyprawie do Rosji, w której żywiliśmy się głównie makaronem i ryżem z sosem. W Mongolii najczęściej jadałem baraninę, wieprzowinę i wołowinę. Osobiście przekonałem się, jak dobrze smakuje tradycyjne chuuszur, czyli placki z nadzieniem mięsnym (wołowiną lub baraniną). Wszystkie dania z mięsa, choć smaczne, były też niestety bardzo tłuste.

W Ułan Bator jedliśmy w dwóch jadłodajniach, w których zamawialiśmy półmiski z mięsem i dodatkami dla czterech osób. Dodatkami są: ryż, omlet, opiekane ziemniaki, sałatka ziemniaczana i marynowana marchew. Cena takiego półmisku to około 60 złotych.

Eldorado dla miłośników tortów

W kulinarnej, iście mięsnej, Mongolii najbardziej zaskoczyły mnie… torty. Po pierwsze, nigdy wcześniej nie widziałem tak szerokiej oferty tego asortymentu. Już po tym można wnioskować, że Mongołowie są ich fanatykami. Torty kupuje się tu głównie na urodziny i Nowy Rok, który w Mongolii świętuje się dwa razy do roku (!).

Gdy weszliśmy do pierwszego małego marketu w Ułan Bator, nasz wzrok od razu przykuła lada z tortami. W większym sklepie witryn chłodniczych wypełnionych wyrobami na różne okazje jest jeszcze więcej – a odpowiednio dobrane oświetlenie dodatkowo eksponuje dekoracje tortów wykonane ze szczególnym pietyzmem. Sposób ich ozdabiania to oddzielny temat. Trzeba przyznać, że są one bardzo kolorowe, a jednocześnie starannie wykończone kremem, a czasami różami przygotowanymi z wafla lub z kremu. Z ręką na sercu dodam, że jakość tortów znacznie przewyższa europejskie czy rosyjskie marketowe wyroby.

Jur Ur – centrum piekarsko-cukiernicze

Po kilku dniach spędzonych w Ułan Bator poznaliśmy Bagiego – Mongoła, który kilka lat pracował w Polsce i całkiem dobrze mówi w naszym ojczystym języku. To właśnie Bagi na moją prośbę zaprowadził mnie do największej sieciowej cukiernio-piekarni o nazwie Jur Ur mieszczącej się w stolicy. Sieć ma 10 sklepów w Ułan Bator, w tym ich główną siedzibę zlokalizowaną w czteropiętrowym budynku. Mieszczą się tutaj: cukiernia, piekarnia, kawiarnia, sale szkoleniowe oraz bankietowe. Miałem okazję odwiedzić centrum piekarsko-cukiernicze i porozmawiać z menadżerką cateringu Tsolmon Gerelmaa. Najbardziej ciekawiły mnie szczegóły dotyczące produkcji i dekorowania. Okazuje się, że torty prawie w 100% są wykonane z lokalnych produktów. Wszystkie dekoracje przygotowywane są z masy cukrowej. W piekarni należącej do sieci można zakupić dosłownie każdy rodzaj pieczywa, które jest bardzo ładnie wyeksponowane.

Na odchodne dostałem firmowy sernik i dwa kawałki tortu, które były zapakowane w estetyczne trójkątne opakowanie. Ich smak pozytywnie mnie zaskoczył. Torty były bardzo dobre. Przede wszystkim nie tak słodkie, jak w Rosji. W moim przekonaniu sernik był trochę suchy, ale smaczny.

Mongolia mlekiem płynąca

Mongolia słynie również z produktów mleczarskich. Jest ich tu bardzo dużo. Największą furorę robią tu śmietano-masła czy sero-masła. Dodatkowo mongolską specjalnością jest napój alkoholowy kumys (ajrag), przygotowywany ze sfermentowanego mleka klaczy, samicy jaka czy wielbłądzicy. To coś w stylu naszego kefiru, ale intensywniejsze w smaku. Jako ciekawostkę dodam, że w mongolskich marketach można się natknąć na wiele produktów z Polski, takich jak: ogórki kiszone, konserwowe, pasztet czy smalec.

W ciągu dwóch tygodni spędzonych w Mongolii odwiedziliśmy Ułan Bator, pustynię Gobi, ale też jedno z najczystszych jezior na świecie – Jezioro Khovsgol.

Pomału kończy się nasz azjatycki etap z busem. We Władywostoku wysyłamy busa promem do Los Angeles (o czym pisałem w poprzedniej relacji), a my lecimy do Korei Południowej.

Autor: Mateusz Gajdziński


	Głównym celem podróży dookoła świata jest akcja charytatywna prowadzona na rzecz domu dziecka w Klenicy. Wyprawę studentów ze stowarzyszenia Z Indexem w Podróży wspiera firma Dekor Pol, polski producent dekoracji cukierniczych z Zielonej Góry