Inwestycje w OZE w sektorze piekarniczo-cukierniczym

Zgodnie z założeniami pakietu klimatyczno-energetycznego 3x20 państwa UE powinny stopniowo zwiększać udział energii pozyskiwanej ze źródeł odnawialnych (OZE), tak aby w 2020 r. wyniósł on 20% (dla Polski 15%). To wymusza na polskim rządzie konieczność stworzenia korzystnych warunków inwestowania w odnawialne moce wytwórcze.

Podobne artykuły

Zainwestuj w instalacje fotowoltaiczne – to się opłaca!Jak zaoszczędzić na energii elektrycznej?Kultowa gdańska piekarnia

Obecnie MŚP wydaje się sektorem, w którym energetyka odnawialna rozwija się najdynamiczniej. Wzrost produkcji energii z OZE wynika przede wszystkim z rachunku ekonomicznego – małym i średnim przedsiębiorcom po prostu się to opłaca.

Najpopularniejszymi odnawialnymi źródłami energii, w które chcą inwestować mali i średni przedsiębiorcy, są instalacje oparte o konwersję energii słonecznej na energię elektryczną (panele fotowoltaiczne) czy na ciepło (kolektory słoneczne). Z czego wynika zainteresowanie tymi sposobami pozyskania czystej energii? Odpowiedź jest bardzo prosta. Energia słoneczna jest ogólnodostępna, a jej konwersja nie powoduje powstawania żadnych odpadów, jak ma to miejsce np. podczas produkcji energii z paliw stałych (konieczność utylizacji popiołów) oraz, co jest jej ogromną wartością dodaną, charakteryzuje się całkowitym brakiem emisji zanieczyszczeń i hałasów, przez co nie jest uciążliwa dla najbliższego otoczenia.

Niska uciążliwość dla najbliższego otoczenia, przy potencjalnych oszczędnościach budżetu związanych z ograniczonym zakupem energii, a także wygoda w użytkowaniu dla potencjalnego inwestora są jednymi z najważniejszych czynników determinujących wybór instalacji solarnej jako źródła wspomagającego pracę, głównego źródła energii.

Instalacja fotowoltaiczna w piekarni/cukierni – na co zwrócić uwagę
Większość zakładów z sektora piekarniczo-cukierniczego dysponuje pomieszczeniami produkcyjnymi usytuowanymi w ścisłej zabudowie miejskiej lub gminnej. I ten fakt sprawia, że odnawialne źródła oparte na energii słonecznej predysponuje tego typu instalacje do wykorzystania w tej branży. Kolejnym nie mniej istotnym argumentem wykorzystania do produkcji energii elektrycznej paneli fotowoltaicznych jest to, że w piekarniach i cukierniach stosuje się urządzenia zasilane energią elektryczną, np. piece elektryczne, zmywarki przemysłowe, ubijaczki, wałkownice, miesiarki do ciast, miksery, chłodnie, mroźnie, smażalniki i garowniki, oświetlenie hali produkcyjnej, co przekłada się na uzyskanie znaczących oszczędności zużycia energii elektrycznej oraz krótszy okres zwrotu zainwestowanych w instalację fotowoltaiczną środków (instalacja zaczyna szybciej zarabiać na siebie).

Przykład mikroinstalacji
Dla instalacji fotowoltaicznej o mocy 39 kWp oszczędność energii elektrycznej może wynieść w pierwszym roku użytkowania (przy udziale wykorzystania energii elektrycznej na potrzeby własne równym 60% i usytuowaniu paneli fotowoltaicznych w kierunku południowo-wschodnim o kącie pochylenia 30°) około 20 600 kWh, co przy jednostkowej cenie energii kupowanej w sieci na poziomie 0,52 zł/kWh da oszczędność na poziomie około 10 800 zł. Okres zwrotu dla tego typu instalacji, której koszt oscyluje w granicach 190 000 zł (przy założeniu, że pozostała energia elektryczna zostanie sprzedana do sieci za 0,16 zł/kWh), wyniesie 14,7 roku, czyli przez następne 9,3 lat (orientacyjny okres trwałości/gwarancji modułów fotowoltaicznych wynosi 25 lat) instalacja będzie przynosić wymierny zysk (tab. 1).

Tabela 1. Zestawienie porównawcze kosztów instalacji fotowoltaicznych
o mocy 39 i 15 kWp

Instalacja fotowoltaiczna, [kWp]	39	15	15
Produkcja energii elektrycznej w pierwszym roku eksploatacji instalacji fotowoltaicznej, [kWh]	35 000	13 000	13 000
Udział produkcji energii elektrycznej na potrzeby własne, [%]	60%	60%	100%
Całkowity koszt instalacji, [zł]	190 000	90 000	90 000
Cena jednostkowa energii kupowanej z sieci, [zł/kWh]	0,52	0,52	0,52
Cena jednostkowa energii oddawanej do sieci, [zł/kWh]	0,16	0,16	-
Usytuowanie paneli fotowoltaicznych względem stron świata	Kierunek południowo-wschodni	Kierunek południowo-wschodni	Kierunek południowo-wschodni
Kąt pochylenia paneli fotowoltaicznych, [°]	30	30	30
Produkcja energii elektrycznej w pierwszym roku eksploatacji instalacji fotowoltaicznej, [kWh]	20 600	8 000	13 000
Oszczędność zakupu energii elektrycznej z sieci, [zł]	10 800	4 100	6 700
Zwrot kosztów inwestycyjnych, [lata]	14,7	18,1	13,1
Instalacja dedykowana dla zakładów o rocznym zużyciu energii elektrycznej od, [kWh]	21 000	8 000	8 000

W przytoczonym przykładzie celowo założono moc instalacji fotowoltaicznej poniżej 40 kWp, wiąże się to z chęcią przedstawienia instalacji mieszczącej się w definicji mikroinstalacji, dla której nie wymaga się uzyskania pozwolenia na budowę oraz zgłoszenia zamiaru rozpoczęcia robót budowlanych zgodnie z wymogami Prawa budowlanego. Wyjątki stanowią sytuacje, w których:
• montaż ogniw fotowoltaicznych podłączonych do sieci elektroenergetycznej wymaga przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko oraz na obszar Natura 2000,
• wysokość urządzeń wraz z systemem mocującym przekracza 3 m, wówczas inwestor zobowiązany jest do zgłoszenia zamiaru rozpoczęcia robót budowlanych.

Budowa pozostałych instalacji o mocach powyżej 40 kWp obligatoryjnie będzie wiązała się z koniecznością uzyskania pozwolenia na budowę. Dodatkowo instalacje, których moc jest większa niż 100 kWp, powinny być uwzględnione w aktach planistycznych gminy, w której są zlokalizowane, takich jak Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego oraz Miejscowych Planach Zagospodarowania Przestrzennego.

Obowiązki wynikające z przepisów prawa zachęcają zatem do budowy maksymalnie 40 kWp instalacji fotowoltaicznych, należy jednak pamiętać, że przedstawiona instalacja wymaga spełnienia także wymogów technicznych jej wykonania, tzn. znacznej powierzchni zabudowy. Przyjmując średnią powierzchnię panelu fotowoltaicznego o mocy 260 kWp równą 1,64 m², sama powierzchnia modułów – bez uwzględnienia koniecznych odstępów między nimi i krawędziami dachu – to 246 m².
W przypadku montażu takiej instalacji na gruncie powierzchnia zabudowy instalacji dodatkowo się zwiększa. Przyczyną owego wzrostu jest konieczność zachowania odpowiedniego odstępu pomiędzy kolejnymi rzędami paneli fotowoltaicznych w celu uniknięcia ich wzajemnego zacienienia. Im dalej na północ będzie zlokalizowana instalacja, tym większa będzie odległość między rzędami.

Z uwagi na to najpopularniejsze moce instalacji fotowoltaicznych montowane na budynkach sektora MŚP to 15-20 kWp. Stąd oszczędność energii elektrycznej dla instalacji o mocy 15 kWp może wynieść około 8000 kWh, co da oszczędność około 4100 zł. Koszt takiej instalacji to około 90 000 zł. Zatem zwrot zainwestowanych środków nastąpi po 18,1 latach, czyli przez następne 6,9 lat instalacja będzie przynosiła zysk (tabela 1). Zysk ten będzie tym większy, im większy będzie wzrost cen energii elektrycznej.

Wady paneli fotowoltaicznych
Wadą modułów paneli fotowoltaicznych jest coroczny spadek ich wydajności o około 0,8%, co oznacza, że po 25 latach wyprodukujemy o 20% mniej energii elektrycznej niż w pierwszym roku eksploatacji. Inwestując w instalację fotowoltaiczną, należy mieć przede wszystkim świadomość, że produkcja energii elektrycznej, a zatem i osiągany zysk, uzależnione są głównie od zmiennych warunków atmosferycznych. W miesiącach letnich ta produkcja może zmienić się o kilkadziesiąt procent, w miesiącach zimowych nawet o kilkaset procent.

Z uwagi na zróżnicowanie wielkości zakładów piekarniczych czy cukierniczych, a co z tym związane – wykorzystywanych w nich różnych urządzeń zasilanych nie tylko energią elektryczną, ale np. paliwem stałym, gazowym czy ciekłym (zasilanie pieców piekarniczych), okres zwrotu zainwestowanych środków może być różny i przekraczać w ekstremalnych warunkach okres trwałości instalacji fotowoltaicznej.

Dobór odpowiedniej mocy instalacji fotowoltaicznej, wpływający bezpośrednio na koszt i okres zwrotu inwestycji, także nie jest prosty, ponieważ zależy od wielu czynników, wśród których należy wymienić:
1. dostępność miejsca montażu paneli (ograniczająca moc instalacji),
2. ewentualne zacienienie paneli (instalacja fotowoltaiczna pracuje z taką sprawnością jak najsłabsze jej ogniwo – sprawność wytwarzania energii elektrycznej zacienionego ogniwa jest mniejsza od ogniwa niezacienionego),
3. odpowiedni dobór typu paneli do współpracy z konkretnym falownikiem (np. w przypadku modułów cienkowarstwowych, w których warstwa TCO – Transparent Conductive Oxide – nie jest oddzielona od szyby warstwą laminatu, konieczne jest uziemienie bieguna ujemnego generatora PV, co jest możliwe wyłącznie w przypadku współpracy tego modułu z falownikiem transformatorowym galwanicznie izolowanym),
4. roczne zużycie energii elektrycznej z uwzględnieniem okresów letniego i zimowego (determinuje maksymalną moc instalacji w przypadku nastawienia inwestora na wykorzystanie instalacji wyłącznie na zapewnienie zapotrzebowania na energię elektryczną dla potrzeb własnych zakładu),
5. warunki techniczne przyłączenia do sieci.

Tworzenie koncepcji wykorzystania źródeł fotowoltaicznych należy zacząć od ustalenia warunków technicznych możliwości przyłączenia do sieci, a dobór mocy instalacji powinien być poprzedzony dogłębną analizą energetyczną i wykonany przez profesjonalistów.

Instalacja kolektorów słonecznych
W naszej strefie klimatycznej kolektory słoneczne nie mogą stanowić samodzielnego źródła ciepła wykorzystywanego na potrzeby przygotowania ciepłej wody użytkowej (c.w.u.). Mogą natomiast efektywnie wspomagać podstawowe źródło ciepła. Jednak aby praca kolektorów słonecznych była efektywna, musi zostać spełniony podstawowy warunek – stały odbiór ciepłej wody użytkowej produkowanej przez kolektor słoneczny. Niestety produkcji ciepłej wody w przypadku kolektorów słonecznych nie można wyłączyć, ponieważ jest to proces ciągły.

Dopóki promieniowanie słoneczne będzie padać na płytę absorbera, dopóty kolektor będzie produkował ciepło. W przypadku gdy następuje równomierny odbiór c.w.u., kolektor działa ekonomicznie i efektywnie. Sytuacja ulega zmianie, kiedy równomierny odbiór c.w.u. zostaje zakłócony dłuższą przerwą. Taki stan powoduje przegrzewanie się elementów kolektora, prowadząc do szybszej jego degradacji oraz wzrostu kosztów eksploatacyjnych instalacji, gdyż konieczne jest jego schłodzenie ze względów bezpieczeństwa. Schłodzenie odbywa się poprzez pobór zimnej wody z sieci wodociągowej do zasobnika ogrzewanego przez kolektory, gdzie następuje mieszanie się strumieni ciepłej i zimnej wody, czego efektem jest obniżenie temperatury wody w zasobniku i umożliwienie dalszego odbioru ciepła z kolektorów.

Innym sposobem zabezpieczającym instalację przed przegrzaniem jest wykorzystanie kolektora słonecznego jako radiatora rozpraszającego nadmiar zgromadzonego ciepła w zasobniku. Tego typu rozwiązanie wiąże się jednak z pracą pomp obiegowych, które pobierają energię elektryczną z sieci.Reasumując, brak odbioru ciepła generuje dodatkowe koszty związane z eksploatacją kolektorów słonecznych.

Bezkosztowym wyjściem z sytuacji jest zasłonięcie absorbera kolektora słonecznego, jednak wiąże się to zazwyczaj z koniecznością wyjścia na dach, co stanowi ogromną niedogodność w użytkowaniu tego typu instalacji. Z uwagi na to oraz fakt, że ciepła woda w piekarniach i cukierniach używana jest głównie do mycia naczyń i blach, który to proces odbywa się zazwyczaj w urządzeniach monoblokowych wyposażonych w grzałki elektryczne (zmywarki, czyszczarki blach), zastosowanie kolektorów słonecznych będzie nieopłacalne ekonomicznie i użytkowo. W przypadku piekarni czy cukierni rzemieślniczych, w których część czynności wykonywana jest ręcznie (np. zmywanie naczyń), a ciepła woda przygotowywana jest centralnie przez np. dwufunkcyjny kocioł węglowy lub miejscowo przez elektryczne przepływowe lub zasobnikowe podgrzewacze wody, zabudowa instalacji solarnej może przynieść efekt w postaci wygenerowania widocznych oszczędności energii. Jednak tak jak w przypadku piekarni/cukierni przemysłowych, tak i w przypadku rzemieślniczych, kluczowym aspektem opłacalności inwestycji w instalację kolektorów słonecznych jest zużycie ciepłej wody.

Niewielkie zużycie c.w.u. może spowodować, że czas zwrotu inwestycji przekroczy okres trwałości instalacji solarnej. Dlatego instalacje kolektorów słonecznych są stosowane głównie w obiektach, w których następuje w miarę uregulowany ciągły odbiór c.w.u. (studia fitnessu 24 h, domy wczasowe, schroniska młodzieżowe, szpitale, budynki zamieszkania zbiorowego). Okres zwrotu inwestycji w instalację kolektorów słonecznych może być zróżnicowany, dlatego ich odpowiedni dobór powinien być poprzedzony dogłębną analizą zapotrzebowania dobowego na c.w.u., aby uniknąć w przyszłej eksploatacji instalacji dodatkowych kosztów, tylko cieszyć się darmową, neutralną dla sąsiadów i przyrody ekologiczną, czystą energią.

Łukasz Balion, Zespół Doradców Energetycznych Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Katowicach

Możliwości finansowania instalacji fotowoltaicznej ze środków WFOŚiGW w Katowicach

Dofinansowanie ze środków krajowych WFOŚiGW w Katowicach dla inwestycji polegającej na budowie instalacji fotowoltaicznej może być zrealizowane wyłącznie w formie preferencyjnej pożyczki i może wynieść do 90% kosztów kwalifikowanych. Koszty kwalifikowane to suma kosztów niezbędnych dla osiągnięcia efektu ekologicznego.

Do kosztów kwalifikowanych nie zaliczamy:
• kosztów prac przygotowawczych (wykupienia gruntu, wykonania prac projektowych, analiz, ekspertyz i audytów),
• podatków (z wyjątkiem podatku VAT płaconego przez jednostki, dla których stanowi on element kosztów), kosztów generalnego wykonawcy i nadzoru,
• kosztów finansowych.

Oprocentowanie pożyczek wynosi 0,95 stopy redyskonta weksli, nie mniej niż 3% w stosunku rocznym. Okres spłaty pożyczki nie może być krótszy niż 4 lata i dłuższy niż 12 lat od daty zakończenia zadania, możliwy jest maksymalnie 12-miesięczny okres karencji, a spłata pożyczki może rozpocząć się najwcześniej 6 miesięcy po terminie zakończenia zadania.

Pożyczka może być częściowo umorzona do wysokości:
• 15% wykorzystanej pożyczki, lecz nie więcej niż 1 mln złotych, bez warunku przeznaczenia umorzonej kwoty na nowe zadanie ekologiczne;
• 40% wykorzystanej pożyczki, pod warunkiem przeznaczenia umorzonej kwoty na realizację nowego zadania ekologicznego, zgodnego z celami określonymi w ustawie Prawo ochrony środowiska, z zastrzeżeniem jednostek samorządu terytorialnego, dla których możliwe jest umorzenie do 45% wykorzystanej pożyczki, jeśli na mocy decyzji ministra właściwego do spraw finansów publicznych uprawnione są do poboru subwencji wyrównawczej w roku, w którym składany jest wniosek o umorzenie części pożyczki;
• 45% wykorzystanej pożyczki, pod warunkiem przeznaczenia umorzonej kwoty w całości na fizyczną likwidację źródła ciepła zasilanego paliwem stałym i zastąpienie go źródłem energii odnawialnej zasilanym energią elektryczną, paliwem gazowym lub podłączeniem do sieci cieplnej.
Warunki umorzenia pożyczki:
• zadanie dofinansowane pożyczką zostało zrealizowane w terminie umownym i rozliczone zgodnie z zawartą umową;
• zaplanowane efekty ekologiczne i rzeczowe zostały osiągnięte w terminach określonych w umowie;
• dokonano terminowej spłaty co najmniej 50% wykorzystanej pożyczki, przy czym wcześniejsza spłata pożyczki nie upoważnia pożyczkobiorcy do wystąpienia z wnioskiem o umorzenie;
• pożyczkobiorca wywiązuje się z obowiązku wnoszenia opłat i kar przewidzianych w ustawie oraz ze zobowiązań na rzecz funduszu.

Od 1 lipca 2015 r. obowiązuje nabór ciągły wniosków.

W tabeli 2 przedstawiono, jak pożyczka na zakup i montaż instalacji fotowoltaicznej o mocy 15 kWp wpływa na comiesięczne rachunki za energię elektryczną przed i po montażu instalacji PV.

Tabela 2. Porównanie opłat za energię elektryczną przed montażem instalacji PV oraz w pierwszym roku eksploatacji instalacji PV

	Stan przed montażem instalacji PV	Stan po montażu instalacji PV
Roczne zużycie energii elektrycznej	27 000 kWh/rok	27 000 kWh/rok
Instalacja fotowoltaiczna 15 kWp	NIE	TAK
Produkcja energii elektrycznej	NIE	13 000 kWh/rok
Pobór energii elektrycznej z sieci	27 000 kWh/rok	14 000 kWh/rok
Produkcja energii elektrycznej do sieci	NIE	100% produkowanej energii elektrycznej z instalacji PV wykorzystane jest na potrzeby własne.
Cena jednostkowa energii kupowanej	0,52 zł/kWh	0,52 zł/kWh
Średni miesięczna opłata za energię elektryczną	1170 zł/m-c	606,7 zł/mies.
Miesięczna rata pożyczki z WFOŚiGW w Katowicach	NIE	670,51 zł/mies. (wartość raty na podstawie założeń z tabeli 3)
Średni miesięczny koszt opłat (energia elektryczna + rata pożyczki WFOŚiGW w Katowicach)	1170 zł	1277, 21 zł

Tabela 3. Symulacja pożyczki ze środków WFOŚiGW w Katowicach

Wkład własny	9 000 zł
Pożyczka WFOŚiGW (90%)	81 000 zł
Okres spłaty pożyczki liczony od dnia zakończenia zadania (nie może być krótszy niż 4 lata i dłuższy niż 12 lat, w tym rok karencji)	12 lat
Sposób spłaty pożyczki	miesięczny
Liczba rat	144
Karencja spłaty pożyczki	nie założono
Oprocentowanie spłaty pożyczki w stosunku rocznym	3%
Orientacyjna wartość pojedynczej raty	670,51 zł
Koszt pożyczki przy oprocentowaniu 3% w skali roku*	96 553,04 zł
Możliwa kwota umorzenia (w przypadku 15% umorzenia)	12 150 zł

*W rzeczywistości w kolejnych latach obowiązywania umowy pożyczki oprocentowanie będzie korygowane wg obowiązującej na dzień 1 stycznia danego roku stopy redyskonta weksli lub stopy bazowej.

Zgodnie z założeniami zawartymi w tabelach 2 i 3 miesięczna opłata za energię elektryczną przez kolejnych 12 lat (w przypadku 15% umorzenia pożyczki będzie to 10,5 lat), przy założeniu stałych cen za energię elektryczną oraz niezmiennej wysokości rat pożyczki, będzie wyższa o 107,21 zł/mies., a przez kolejne 13 lat (14,5 lat) będzie mniejsza o 499,5 zł/mies.

Co prawda, założenie zakładające brak wahań cen energii elektrycznej jest dużym uproszczeniem, jednak należy zwrócić uwagę także na to, że wysokość comiesięcznej raty udzielonej z WFOŚiGW w Katowicach na przestrzeni kolejnych lat nie powinna znacząco wzrosnąć (oprocentowanie pożyczki jest corocznie korygowane wg obowiązującej na dzień 1 stycznia danego roku stopy redyskonta weksli lub stopy bazowej – od 3 lat wysokość oprocentowania pożyczek nie przekracza 3% w skali roku), w przeciwieństwie do okresowo zmieniających się cen energii elektrycznej, a ta z uwagi na konieczność modernizacji jednostek ją wytwarzających będzie stopniowo rosła.

Instalacja fotowoltaiczna a zapisy uchwały antysmogowej dla województwa śląskiego w odniesieniu do sektora piekarniczo-cukierniczego

Obowiązująca od 1 września 2017 r. uchwała antysmogowa dla województwa śląskiego, oprócz zakazu spalania paliw stałych*, wprowadza wymagania w stosunku do instalacji, które dostarczają ciepło do systemu centralnego ogrzewania, wydzielają ciepło lub wydzielają ciepło i przenoszą je do innego nośnika. W konsekwencji dopuszcza się do eksploatacji wyłącznie instalacje spełniające minimalny standard emisyjny zgodny z 5. klasą pod względem granicznych wartości emisji zanieczyszczeń zgodnie z normą PN-EN 303-5:2012.

*Zakaz spalania paliw stałych obejmuje:
– węgiel brunatny oraz paliwa stałe produkowane z jego wykorzystaniem,
– muły i flotokoncentraty węglowe oraz mieszanki produkowane z ich wykorzystaniem,
– paliwa, w których udział masowy węgla kamiennego o uziarnieniu poniżej 3 mm wynosi więcej niż 15%,
– biomasę stałą, której wilgotność w stanie roboczym przekracza 20%,

W przypadku pozostałych instalacji wydzielających ciepło oraz wydzielających ciepło i przenoszących je do innego nośnika dopuszcza się wyłącznie eksploatację instalacji, które spełniają minimalne poziomy sezonowej efektywności energetycznej i normy emisji zanieczyszczeń dla sezonowego ogrzewania pomieszczeń zgodnie z załącznikiem II do Rozporządzenia Komisji (UE) 2015/1185 z 24 kwietnia 2015 r.

Opisany stan prawny dotyczy wszystkich użytkowników kotłów, pieców i kominków na paliwo stałe (kotły o mocy do 1 MW) w województwie śląskim, a więc także przedsiębiorców i osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą. Wprowadzenie tej uchwały będzie miało kluczowe znaczenie w szczególności dla tych zakładów cukierniczo-piekarniczych, które wykorzystują do wypieku ciast oraz/lub pieczywa piece na paliwo stałe, niespełniające od 1 września 2017 r. norm emisji określonych w uchwale antysmogowej.

Właściciele tychże zakładów w pewnym czasie, zależnym od daty produkcji pieca piekarniczego, staną przed decyzją o jego wymianie. Z uwagi na duże wykorzystanie urządzeń pomocniczych zasilanych energią elektryczną w ścieżce technologicznej wypieku ciast i pieczywa naturalnym kierunkiem zmian powinno być w pierwszej kolejności zastosowanie:
• instalacji fotowoltaicznej do produkcji energii elektrycznej na potrzeby zasilania urządzeń technologicznych,
• określenie możliwości zastosowania wentylacji mechanicznej z odzyskiem niewykorzystanego ciepła w procesie wypieku ciast i pieczywa, pozyskanego z nowo zabudowanego pieca piekarniczego (efekt oszczędności energii będzie spotęgowany w przypadku, gdy wentylacja mechaniczna będzie pracowała w docieplonym budynku).

Po wstępnym rozeznaniu zapotrzebowania na energię elektryczną przez urządzenia pomocnicze i zasilanie wentylacji mechanicznej należy dokonać analizy techniczno-ekonomicznej możliwości montażu instalacji fotowoltaicznej (m.in. określić dostępną powierzchnię montażu instalacji PV, zdolności do sfinansowania inwestycji).

Ostatnim krokiem jest wybór źródła ciepła technologicznego, czyli modernizacja pieca piekarniczego. Jeżeli dysponujemy niewykorzystaną powierzchnią dachową lub gruntową, która w znaczący sposób – poprzez zabudowę na niej instalacji fotowoltaicznej – ograniczy pobór energii elektrycznej z sieci na zasilanie pieca elektrycznego, możemy taki wybór wziąć pod uwagę. W przypadku kiedy nasze zapotrzebowanie na energię do zasilania urządzeń pomocniczych jest tak duże, iż instalacja fotowoltaiczna pokrywa cały dach, i nie dysponujemy gruntem, na którym można dokonać dodatkowego montażu kolejnych paneli PV, warto zastanowić się nad innymi rodzajami pieców piekarniczych wykorzystujących jako paliwo gaz czy paliwo stałe (tylko piece spełniające wymagania stawiane w uchwale antysmogowej).

Reasumując, wybór odpowiedniej technologii modernizacji instalacji i źródła ciepła technologicznego powinien być poprzedzony dokładną analizą techniczno-ekonomiczną uwzględniającą zmiany cen paliw i energii elektrycznej w kolejnych latach eksploatacji instalacji, a nie tylko obowiązek spełnienia wymogów uchwały antysmogowej.