Sugarcrete® stanowi niskoemisyjną alternatywę dla cegieł opracowaną przez Uniwersytet Wschodniego Londynu (UEL). Materiał łączy włókna trzciny cukrowej pozostałe po produkcji cukru ze spoiwami piaskowo-mineralnymi, dzięki czemu powstają cegły, które mają sześciokrotnie mniejszy ślad węglowy niż te tradycyjnie.
Ten niskoemisyjny materiał to tylko część założeń projektu. Celem projektu jest zaoferowanie różnych wykonalnych, zrównoważonych i bezpiecznych rozwiązań budowlanych, wykorzystujących bioodpady jako podstawowy zasób, w celu poprawy dobrobytu i bezpieczeństwa społeczności.
Celem projektu jest opracowanie ultraniskoemisyjnych komponentów budowlanych z wykorzystaniem bioodpadów z trzciny cukrowej (bagassa), co umożliwi składowanie biogenicznego węgla z szybko rosnących roślin w materiałach budowlanych jako skuteczną strategię opóźniania emisji dwutlenku węgla.
Trzcina cukrowa to największa uprawa na świecie pod względem wielkości produkcji. Przetwarzanie trzciny cukrowej w celu wytworzenia cukru generuje wystarczającą ilość surowca, aby częściowo zastąpić systemy budowlane o dużym zapotrzebowaniu na energię, takie jak beton czy cegła. Uprawa trzciny cukrowej zapewnia jeden z najszybszych dostępnych sposobów konwersji CO2 na biomasę, do 50 razy wydajniejszy niż leśnictwo.
Badania opracowane w UEL pokazują, w jaki sposób te pozostałości może zapewnić zrównoważony materiał budowlany. Nowy materiał Sugarcrete®️, prototypowany w zaawansowanym laboratorium Instytutu Badań nad Zrównoważonym Rozwoju, charakteryzuje się wysokiej jakości właściwościami mechanicznymi, akustycznymi, ogniowymi i termicznymi oraz został przetestowany zgodnie z normami branżowymi w zakresie odporności ogniowej (ISO 1716:2021), wytrzymałości na ściskanie (ASTM C39). ), przewodność cieplną (metoda Hot-Box) i trwałość (BS EN 927-6). Testy wykazały obiecujące wyniki dla Sugarcrete®️ do stosowania jako panele izolacyjne, lekkie bloki, bloczki nośne oraz konstrukcyjne płyty podłogowe i dachowe.
Jako taki, Sugarcrete® nie jest opatentowany. Jest to celowo „otwarty dostęp” w celu nawiązania partnerstw w celu produkcji nowych materiałów budowlanych na bazie bioodpadów w obszarach uprawy trzciny cukrowej, co zapewnia największe korzyści.
