Salon du Chocolat, pod nazwą Chocolate Show, w tym roku zagościł w Londynie. Nic dziwnego, przeciętny Brytyjczyk zjada rocznie ok. 11 kg czekolady, w słodkiej pasji wyprzedzając Szwajcarów, Niemców, a nawet Belgów! Czy równie dobrze jak z jedzeniem czekolady radzą sobie z jej robieniem? Sprawdzała Aurora Czekoladowa.

20 000 km powierzchni wystawienniczej na dwóch piętrach w całości poświęcony czekoladzie. Ponad 200 kucharzy i cukierników z Francji oraz tyle samo międzynarodowych wystawców. Tak na przełomie października i listopada celebruje czekoladę słynny Salon du Chocolat. Od samego początku targi wędrowały – z Paryża przeniosły się do Nowego Jorku, Moskwy, rok później zawitały nawet w Tokio i Szanghaju. Dopiero w tym roku Salon du Chocolat, pod nazwą Chocolate Show, zagościł w stolicy Wysp Brytyjskich.

Chocolate Show miał miejsce w centrum Londynu w słynnej hali Olympia 17-19 października. Był wydarzeniem otwartym – nie tylko dla producentów i ludzi z branży cukierniczej, ale również dla wszystkich miłośników tej wyjątkowej słodyczy. Specjalną strefę miały nawet dzieci, które podczas imprezy mogły nauczyć się robić pralinki i trufle. Jakie atrakcje czekały na dorosłych? Przede wszystkim prawie 60 wystawców, wśród których spotkałam tak wyśmienite persony, jak: Allessio Tessieri, współzałożyciela marki Amedei, Banoit Nihanta, Chantal Coady albo samego Paula A. Younga. Swoje miejsce miały też znane od wielu lat marki, jak: Hotel Chocolat oraz (niezwykle oblegany) Lindt, bez którego nie można sobie wyobrazić czekolady. Wystawcy częstowali głównie tabliczkami oraz pralinami, ale było też ulubione brownie (Bad Brownie).

Oprócz tego każdego dnia miał miejsce wyjątkowy pokaz mody, gdzie nie tyle liczyło się nazwisko projektanta, ile marka czekolady, z jakiej wykonany był strój. Modelki i jeden model prezentowały kreacje wykonane w całości lub w szczegółach z czekolady, w tym body painting.

Całe z czekolady były też eksponaty – zwierzęta, kaczka na talerzu i serwis do herbaty.

W oddzielnych sektorach odbywały się różnego rodzaju prelekcje i pokazy. Była okazja, by podejrzeć największe sławy czekoladowego świata prezentujące, jak przygotować mistrzowskie praliny, musy, ciastka i inne smakołyki. Wśród nich m.in. Maricel Presilla – chyba jedyna osoba na świecie, która tak dużo wie o gotowaniu z czekoladą. Popijając drinka na bazie czekolady (Choctails, Whizzy Whisky), można było się dowiedzieć, do czego służyła czekolada w Europie na przestrzeni stuleci oraz jak reklamować swój produkt, by z niszowego stał się marką rozpoznawalną na całym świecie.

Sekrety dobrej marki

Te marki widoczne na targach służyły jako żywy przykład tego, jak zrobić wielki biznes, zachowując przy tym wierność tradycji oraz wysoki poziom produktu. Wędrując od stoiska do stoiska, nie tylko testowałam tę jakość, lecz także próbowałam dowiedzieć się od samych wystawców, w czym tkwi sekret udanego czekoladowego przedsiębiorstwa. Po kilku przeprowadzonych rozmowach z producentami, niezwykle otwartymi na dzielenie się swoją historią, znałam już nie tylko odpowiedź, ale też wiedziałam, co łączy wszystkich zgromadzonych na targach ludzi. Pasja – to słowo padło, gdy zapytałam Allessiego Tessieri, co jest sekretnym składnikiem czekolady Amedei. Pasja, która sprawia, że myśli się o swoim produkcie jak o dziecku, które musi być dopieszczone w każdym najmniejszym szczególe. I nigdy się nie nudzi.

Prostota w formie, naturalność i zaskakujące dodatki

Zdziwiłby się jednak ten, kto oczekiwałby na targach przekombinowanych atrakcji i „fajerwerków”. Kolejnym czynnikiem łączącym była… prostota. Prócz dosłownie kilku stanowisk sprzedających czekoladowe figurki (Choco Passion UK) oraz bogato zdobionych ręcznie robionych czekolad (A little piece of love), większość produktów raczej czarowała głębią smaku niż wyszukanym wyglądem. Być może to ogólny trend, mający na celu przywrócić czekoladowy smak samej czekoladzie?

Na targach nie zabrakło też zaskakujących dodatków do czekolady. Absolutnym hitem nadal jest sól morska, najlepiej w połączeniu z karmelem. Najciekawszym połączeniem okazał się najnowszy pomysł Paula Y. Younga, czyli czekolada z pieczonym czosnkiem (!). Dla brytyjskiego wirtuoza cukiernictwa nie ma chyba rzeczy niemożliwych. A jednak nawet on, zapytany o prognozę dla czekolady na przyszły rok, nie mówi nic o szalonych eksperymentach, tylko na jednym wydechu wymienia: lokalność, sezonowość, naturalność.

Jak było widać w Londynie, te zapowiedzi już stają się rzeczywistością. Prócz trufli z dodatkami superfoods (Sweet Virtues) oraz słodzonymi miodem z własnych pasiek (HoneyBee) na stanowiskach królowała czekolada BIO (organiczna) oraz surowa. W samej Wielkiej Brytanii jest ich aż 10 marek, podczas gdy w Polsce jedynie jedna... Czyżby zagraniczni producenci chcieli wpisać się w modny w gastronomii trend zdrowego żywienia? Jeden z założycieli marki czekolad Marou odpowiada, że wszystko zaczęło się od poszukiwań dobrego gatunku ziaren kakao, by stworzyć czekoladę, która będzie odpowiadała ich indywidualnym gustom. W ten sposób właśnie powstaje czekolada, która będzie smakowała wielu miłośnikom, bez względu na to, czy ktoś dba o zielony certyfikat, czy nie. Zwłaszcza jeśli jest tak wyrafinowana smakowo jak Akesson’s – gdzie połączona jest z różnego rodzaju pieprzami. Ciekawostką na tym polu jest też marka Pacari, która używa rzadko spotykanego ziarna kakao, bo … białego! Jak smakuje? Będzie się można wkrótce przekonać, ponieważ produkt niebawem trafi do Polski.

Do Polski przywiozłam niejeden czekoladowy łakoć. Przywiozłam również przeświadczenie, że czekolada na cukierniczej arenie nadal ma się bardzo dobrze. Nie ucieka w tanią sensację, nie trąci nudą. W związku z tym, że daje nieograniczone możliwości jako produkt, nigdy nie przestanie zaskakiwać. Zwłaszcza jednak, jeśli jako konsumenci nauczymy się doceniać to, co w niej najważniejsze – smak samego ziarna kakaowego.

tekst i zdjęcia: Aurora Czekoladowa, www.blogczekolady.pl